آیا احساس گرسنگی می کنید؟ این فقط به این دلیل نیست که شما به شدت گرسنه هستید
وقتی خیلی گرسنه اید، تنها گرسنه هستید و ممکنه احساس تحریک پذیریتون بیشتر از غرغر شکمتون باشه. ما همه این احساس رو تجربه کرده ایم. نمی تونید تمرکز کنید، احساس می کنید سردرد داره جمجمه تون رو سوراخ میکنه. شکمتون چنان بلند غر میزنه که همه نزدیکانتون میتونن صداشو بشنون و اگه به زودی چیزی برای خوردن پیدا نکنید ممکنه سر نفر بعدی رو که ببینید گاز بگیرید (و سپس اون رو بجوید و ببلعید). شما “گرسنه” هستید، یعنی گرسنه و عصبانی هستید.
کودکان نوپا موقع خالی بودن شکمشون ناراحت هستن و این احساس رو با گریه نشون میدن و این احساسیه که افراد در هر سنی به صورت های مختلف تجربه می کنن. در حالی که گریه یک کودک، مادر یا پدر رو به تغذیه او ترغیب میکنه، نحوه برخورد بزرگسالان با گرسنگی کمی پیچیده تره.
آلیسا آردولینو، یک متخصص تغذیه در ویرجینیا توضیح میده: “بدن شما میخواد شما رو زنده نگه داره.” بدن شما نمیدونه که شما ناهار نخورده اید زیرا کیف پولتون رو تو خانه گذاشته بودید یا مجبور شدید از شام صرفنظر کنید چون میخواستید تا دیر وقت در محل کارتون بمونید تا یک پروژه رو به پایان برسونید. تنها چیزی که میدونه اینه که الان به انرژی بیشتری نیاز داره. آردولینو میگه “بدن شما فوق العاده باهوشه، بنابراین اگه به هر دلیلی، کمبود کالری دارید یا به طور مداوم غذا نمی خورید، بدن بر روی قسمت های اصلی بدن که برای حفظ خودش به اونها احتیاج داره مثل قلب، مغز و برخی از اندام های حیاتی تمرکز میکنه. مانند کودکان نوپا، ما از نظر بیوشیمیایی تحت تأثیر گرسنگی خودمون هستیم و این بر رفتارهای ما تأثیر میذاره.
آردولینو میگه: “به خصوص وقتی مدت طولانی غذا نخورده باشیم، احساس تحریک پذیری میکنیم و احساس خستگی بیشتری داریم و به طور کلی آگاهی کمتری داریم.” “بسیاری از افرادی که برای مدت زیادی غذا نخوردن، تمرکز کردن براشون مشکله.” او همچنین اضافه میکنه که تکانشگری هنگام گرسنگی بسیار معموله.
علم گرسنگی
مطالعه ای از دانشگاه کارولینای شمالی در چاپل هیل که در ژوئن ۲۰۱۸ در Emotion منتشر شد، شرایط دقیق ایجاد گرسنگی رو بیشتر روشن میکنه. جنیفر مک کورماک دانشجوی دکتری روانشناسی و علوم اعصاب و کریستن لیندکوئیست دکترای آزمایشگاه علوم تأثیرگذار کارولینا و دانشیار گروه روانشناسی و علوم اعصاب، چندین آزمایش انجام دادن تا زمینه هایی را که در آن گرسنگی ایجاد میشه رو بررسی کنن.
مک کورماک میگه تحقیقات اونها برای بررسی این نکته بوده که آیا گرسنگی به طور خودکار همه رو احساساتی تر می کنه یا وقتی افراد احساس “گرسنگی” می کنن، این اتفاق بیشتر میفته؟
در اولین آزمایش، گروه مورد آزمایش که یا گرسنه بودند یا گرسنه نبودند، به مجموعه ای از تصاویر احساسی منفی، مثبت و خنثی نگاه کردن. به دنبال هر تصویر احساسی، به افراد انگلیسی زبان یک نامه یا تصویر چینی نشان داده شد. (مک کورماک توضیح میده که این محرک خاص به این دلیل انتخاب شده بود که برای افراد مبهم بوده زیرا هیچ یک از اونها نمیتونستن چینی بخونن یا صحبت کنن). سپس احساس خوب، بد و یا خنثی افراد نسبت به تصویر مورد ارزیابی قرار گرفت.
مک کورماک میگه: اگه در یک موقعیت مثبت یا وضعیت خنثی هستید، ممکنه گرسنگی کمی شما رو تحت تأثیر قرار بده، اما اینطور نیست که کاملا احساس شما رو تحت تاثیر قرار بده. وی اضافه میکنه، وقتی شما در موقعیت منفی قرار دارید این می تونه به این معنی باشه که “شما احتمالاً از احساس منفی ناشی از گرسنگی در یک موقعیت منفی استفاده می کنید و ممکنه چیزی رو در محیط زندگی سرزنش کنید زیرا باعث منفی شدن احساس شما شده” چرا که تشخیص اینکه این احساس منفی ناشی از گرسنگیه یا محرک های موجود در محیط بسیار سخته.
به عبارت دیگه، وجود یک زمینه منفی از قبل میتونه به طور خاص در زمان گرسنگی درک ما رو تحت تأثیر قرار بده، اما ممکنه اونقدر ظریف باشه که متوجه اون نشیم.
یک آزمایش UNC دیگه از افراد خواسته بود که پنج ساعت یا بیشتر روزه بگیرن یا بعد از خوردن یک وعده غذایی کامل به آزمایشگاه بیان. وقتی که در آزمایشگاه بودن، از اونها خواسته شد که داستانی در مورد احساسات بنویسن، یا داستانی درباره یک روز معمولی بنویسن که قرار بود غیر احساسی باشن. سپس افراد مورد آزمایش یک کار ادراک بصری انجام دادن و به حلقه هایی در کامپیوتر نگاه کردن. بعلاوه، انجام درک بصری طوری برنامه ریزی شده بود که انگار در پایان کامپیوتر خراب شده. در این مرحله آزمایشگر، شرکت کننده رو مقصر میدونست و توضیح میداد که اونها باعث خرابی کامپیوتر شدن.
مک کورماک توضیح میده که خرابی رایانه جعلی و سرزنش ناشی از آن برای”ایجاد این وضعیت منفی بود – یک زمینه منفی که به مردم اجازه میده از گرسنگیشون استفاده کنن و ببینن آیا میتونن گرسنه بشن.” یک بار دیگه، زمینه برای گرسنگی مهم بود. افرادی که داستانهایی در مورد احساسات نوشته بودن و بنابراین در همان لحظه از خودآگاهی عاطفی بیشتری برخوردار بودن، دارای عقاید ثابت تری بودن.
مک کورماک میگه: “اونچه ما دریافتیم این بود که گرسنگی به طور خودکار باعث احساساتی شدن افراد نمیشه.” “در اینجا متوجه شدیم که گرچه همه در موقعیت یا زمینه ای منفی قرار داشتن، اما افراد گرسنه به طور خودکار گرسنه نمیشدن. فقط افراد گرسنه که قبلاً به احساسات فکر نکرده بودن، دچار گرسنگی شدن. ”
این یافته ها نشون میده افراد گرسنه ای که به احساسات خودشون توجه می کنن یا در لحظه از اون آگاه هستن، ممکنه بتونن احتمال گرسنگی رو کاهش بدن. مک کورماک خاطرنشان کرد: خودآگاهی عاطفی می تونه یه ویژگی شخصیتی باشه، زیرا بعضی از افراد بیش از دیگران با احساسات خود در ارتباط هستن. با این حال، وی خاطرنشان میکنه که آگاهی از خود یا هوشیاری، که با مدیتیشن بهبود می یابه، میتونه تا حدی آموختنی و یاد گرفتنی باشه. این مطلب میتونه کاربردهای مهمی برای مدیریت گرسنگی داشته باشه.
منبع: healthline
